Πώς να χρησιμοποιήσει η Αγγελική τις λέξεις, που τη μισούν τόσο βαθιά, για να περιγράψει τον έρωτά της για μια άλλη γυναίκα; Πώς να τοποθετήσει η Κατερίνα τις λέξεις σε μία πρόταση για να περιγράψει στην τετράχρονη κόρη της τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο; Πώς ν’ αντέξει η Θάλεια ένα λάμδα που λιώνει σε ξένο στόμα και τονίζει την αδυναμία της ν’ αποκτήσει ένα παιδί; Και η Βίβιαν, με ποιες λέξεις θα περιγράψει τι σημαίνει να είσαι ήδη τσαλακωμένος από τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι είσαι διαφορετικός; Η Αθήνα φλέγεται. Το κόκκινο κραγιόν, στριφογυρνώντας, αναδύεται από το πλαστικό περίβλημα. Οι λέξεις γλιστρούν απ’ τον τοίχο, πέφτουν με κρότο στο πλακάκι, σπάνε, και τα κομμάτια τους συμπληρώνουν τις προτάσεις των τεσσάρων γυναικών.
Δεν είναι προνόμιο μόνο των γυναικών, είναι και για τους άντρες…
Απλά απολαυστικό. Ήχοι, λέξεις,μυρωδιές ξεπροβάλλουν και σε συγκλονίζουν. Δεν έχω λόγια Όλγα μου απρόσμενες αλήθειες ζωντανές εικόνες καρδιοχτύπι,ζούσα και γω τις ζωές των ηρώων σου.Έχω ενθουσιαστεί με τη μεστή ορθή και “λογική” γραφή σου χίλια μπράβο!!!
«lipstick»: το νέο μυθιστόρημα της Όλγας Μπακοπούλου.
Ένα μυθιστόρημα ποταμός πολυεπίπεδο που βάζει ερωτήσεις και ζητάει απαντήσεις από γυναίκες και άνδρες. Τους ζητάει να προσδιορίσουν και να επαναπροσδιορίσουν θέσεις, απόψεις, και στάση ζωής απέναντι σε παλιά προβλήματα που όμως έχουν νέα οπτική γιατί ο κόσμος αλλάζει, τρέχει, διεκδικεί και η στασιμότητα δεν επιτρέπεται. Έτσι και οι ηρωίδες του «lipstick» μας ζητούν δικαίωση, απαντήσεις, αποδοχή, αποδοχή στο διαφορετικό αλλά και στο αδύνατο. Τι κι αν η Αγγελική είναι διαφορετική στις επιλογές της; Γιατί η γυναίκα που έχει κάνει μαστεκτομή βιώνει αναπηρία και απόρριψη από τον άνδρα της για την υπόσταση της σαν γυναίκα; Γιατί η Θάλεια μια γυναίκα με καριέρα, επιτυχημένη, βιώνει την καταπίεση και την έμμεση και άμεση απόρριψη επειδή δεν μπορεί να κάνει παιδί; Γιατί ο πετυχημένος άνδρας της δεν νοιάζεται για τον ψυχισμό και την καταρράκωση της μετά από κάθε αποτυχία της εξωσωματικής αλλά μόνο για το αποτέλεσμα;
Ερωτήματα που θα σας καθηλώσουν που θα ζητήσουν απαντήσεις που για να απαντηθούν θα πρέπει να σκεφτούμε με ανοιχτό μυαλό και να αναθεωρηθούν στερεότυπα ιδεοληψίες και ταμπού γιατί στην ζωή υπήρχαν πάντα αυτά τα ζητήματα.
Διαβάστε το!
Θα σας συναρπάσει και θα σας εκπλήξει!!
Η Όλγα έχει εντελώς πρωτότυπο τρόπο γραφής,ξεφεύγει απ” ότι γνωρίζει το πλήθος για το μυθιστόρημα,εκφράζει,σκαλίζει,προβάλει εκφάνσεις για διάφορα θέματα, κάτι ασυνήθιστο…δημιουργεί προβληματισμούς,σε κάνει να νιώθεις τα κεντρικά πρόσωπα με δυνατό παλμό..
Πριν από πολύ λίγες μέρες ολοκλήρωσα το αναγνωστικό μου ταξίδι μέσα από ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, γεμάτο συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα τριγύρω από τη γυναίκα ως προσωπικότητα στην καθημερινότητα και σε βασικές εκφάνσεις. Οι ηρωίδες αντιπροσωπεύουν πάρα πολλές γυναίκες οι οποίες βαλτώνουν και βουρκώνουν στα πρέπει μιας κοινωνίας του φαίνεσθαι κι όχι της ουσίας. Οι προβληματισμοί που γεννιούνται είναι σημαντικοί, οι οποίοι αν τεθούν σε σωστή βάση μπορούν να βοηθήσουν να λυθούν ή να εξομαλυνθούν κύρια θέματα που απασχολούν το γυναικείο φύλο. Ίσως μέσα από τις σελίδες του βιβλίου πολλοί να κατανοήσουν τι σημαίνει διαφορετικότητα, γιατί τους ενοχλεί κτλπ..Μήπως γιατί δεν είχαν το σθένος να ρισκάρουν για τα δικά τους θέλω; Ένα μυθιστόρημα με ρεαλιστική εξέλιξη σε γλώσσα απλή και κατανοητή, με φράσεις μικρές και κοφτές έτσι ώστε καθ’ όλη τη διάρκεια του διαβάσματος τα συναισθήματα να διατηρούνται έντονα! Όσο για την κατάσταση της Αθήνας, επειδή την έχω βιώσει ..άψογη περιγραφή.
Συγχαρητήρια Όλγα μου και εις άλλα με υγεία, χαρά, πνευματική διαύγεια, έμπνευση!
Από ένα σημείο και μετά καθηλωτικό. Προτάσεις μικρές, κοφτές, εύστοχες, χωρίς στολίδια και χωρίς ρήμα πολλές φορές, περιγράφουν περισσότερο συναισθήματα παρά εικόνες. Εντελώς γυναικεία ματιά. Πολύ ενδιαφέρουσα. Αγγίζει πολλές πτυχές του γυναικείου ψυχισμού. Η μάνα, η άρρωστη και ταλαιπωρημένη, η ερωμένη, η ομοφυλόφιλη, η ερωτευμένη, η καταπιεσμένη και φοβισμένη, αλλά και η απελευθερωμένη, επαγγελματικά καταξιωμένη μπροστά στο δίλημμα: μητρότητα ή καριέρα. Ο άντρας είναι απών. Στα δύσκολα, στην συμπαράσταση, στην αρρώστια. Αφεντικό δύσκολο, ανεπαρκής σύζυγος. Δεν έχει ρόλους στο βιβλίο, ούτε καν σαν αδερφός, γιός, γείτονας, φίλος και νομίζω πως έτσι έπρεπε. Μια καθαρά γυναικεία υπόθεση. Μας βοηθάει να σας καταλάβουμε; Δεν ξέρω αν μπορούμε τελικά. Ίσως να αρκεί να σας αγαπάμε και να μη σας πληγώνουμε. Από την μάνα στην μοιραία γυναίκα. Από την θηλή με το πρωτόγαλα, στα κόκκινα βαμμένα χείλη. Εκεί γύρω περιστρεφόμαστε. Υπέροχο βιβλίο, το συνιστώ ανεπιφύλαχτα. Μπράβο
Όλγα.!!!
Ιδιαίτερο βιβλίο, με ανθρώπινους προβληματισμούς-ανασφάλειες των καιρών μας και όχι μόνο! Γλυκόπικρη γεύση με αποφάσεις ζωής για τις ηρωίδες του που στο τέλος βρίσκουν τον δρόμο της κάθαρσης προς την ευτυχία τους!!! Καλοτάξιδο το Βιβλίο σου αγαπημένη Όλγα!!! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
Και να, που ήρθε η σειρά τους. Οι τέσσερις αυτές γυναίκες που, στην τελευταία σελίδα του νέου της βιβλίου “lipstick”, ευχαριστεί η Όλγα Μπακοπούλου, είναι έτοιμες τώρα να της ανταποδώσουν, ένθερμα, τις ευχαριστίες τους: η συγγραφέας διάλεξε με πολύ διακριτικότητα και με έναν πολύ απαλό και στοργικό άγγιγμα στο μέσα τους, να μας τις φέρει μπροστά μας, να μας τις γνωρίσει σε όσες τις αγνοούμε, να τις κατανοήσουμε, να τις αισθανθούμε, να τις αγαπήσουμε και να περνάμε το χέρι μας με θέρμη γύρω από τους δυό τους ώμους, κάθε φορά που θα τις συναντάμε.
Το βιβλίο είναι σβέλτο και τρέχει. Τρέχεις κι εσύ να το προφτάσεις, να το ακολουθήσεις. Οι προτάσεις του μικρές, με λίγες μόνο λέξεις που, ωστόσο έχουν ζωντανές εικόνες, έχουν ήχο, έχουν χτύπους καρδιάς, έχουν ανάσες δυνατές, ή και πνιγμένες. Ακριβώς, γι αυτήν εδώ τη ζωντάνια του είναι σχεδόν έτοιμο, θα έλεγες, να γυριστεί σε ταινία, χωρίς οι περιορισμένοι του διάλογοι να του το απαγορεύουν.
Η προσπάθεια της να συνδράμει σε ένα βαθιά κοινωνικό-γυναικείο θέμα, που δοθεισομένης κάθε φορά της αφορμής γίνεται τότε και μόνο επίκαιρο, είναι πέρα για πέρα αληθινή και κάθε άλλο παρά γιατί η ίδια έχει την ανάγκη να γίνει αρεστή.
Εξ άλλου, όπως μας δείχνει, στην τελευταία, επίσης, σελίδα της, είναι πολύ ικανοποιημένη από το μέχρι σήμερα διάβα της, έχοντας δίπλα της έναν υπέροχο σύζυγο και δύο σπιρτόζικα -απ΄ ό,τι καταλάβαμε-αγόρια που της δωρίζουν την στήριξη τους, την αγάπη τους, την ομορφιά στην καθημερινότητα της, και τους οποίους ιδιαίτερα ευχαριστεί κάθε φορά που παρουσιάζει ένα της έργο, ή συγγραφικό ή φωτογραφικό, ή κινηματογραφικό, ή…
Γιατί η Όλγα Μπακοπούλου, πέραν από μία ευγενική και φινετσάτη μορφή, δεν είναι μόνο συγγραφέας. Αναζητείστε την!
“Αναγνώστρια”
1 Ιουλίου 2021